Ankoraŭ ni kantas | ankoraŭ ni petas | ankoraŭ ni sonĝas | ankoraŭ ni atendas | malgraŭ la batoj | kiujn donis al niaj vivoj | la malama ingenio | forigante al forgeso | niajn gekarulojn.

Ankoraŭ ni kantas | ankoraŭ ni petas | ankoraŭ ni sonĝas | ankoraŭ ni atendas | ke ili nin diru kien | ili kaŝis la florojn | kiuj ornamis la stratojn | persekutante destinon | kien, kien ili foriris?

Ankoraŭ ni kantas | ankoraŭ ni petas | ankoraŭ ni sonĝas | ankoraŭ ni atendas | ke al ni donu la esperon | scii, ke eblas | la ĝardenon lumigu | per ridoj kaj kantoj | de tiuj, kiujn ni tiom amis.

Ankoraŭ ni kantas | ankoraŭ ni petas | ankoraŭ ni sonĝas | ankoraŭ ni atendas | por malsama tago | sen premoj nek fastoj | sen timo nek ploroj | por ke revenu nesten | niaj gekaruloj. |

Ankoraŭ ni kantas | ankoraŭ ni petas | ankoraŭ ni sonĝas | ankoraŭ | ni atendas