DANKON, SINJOR' (poemo de Gabriela Mistral)
Dankon, Sinjor' pro la herba tapiŝo, kiun paŝas mia piedo. Dankon, Sijnor' pro la abela mielo, kaj la birda kanto, pro la belaĵoj, kiujn miaj okuloj vidas pro spiko, la frukto, la flor' Dankon, Sinjor'
Ho, bona Sinjor' mi ne indas meriti ĉi-novan sunelir' Dankon, Sinjor'! Ho, bona Sinjor' ĉi-kanto de junec' estas versoj de dankem' al Vi, Jezuo, mia Sinjor'
Dankon, Sinjor' pro la viva pano, pro viaj vundoj. Dankon, Sinjor' pro la homa sonĝo, kiu finfine volas pacon, pro la sentoj de l' homar' pro la vivo, la ĝojo, l'am' Dankon, Sinjor'!! pro la pano, la sano, la perdon' Dankon, Sinjor'